او در پست اینستاگرامش که در بخش‌هایی از آن از الفاظی تند استفاده شده و نمی‌توان آن‌ها را منتشر کرد، نوشت: «گرچه عادت کرده ایم که بعد از مسابقات، بعضی‌ها فرصت عرض اندام داشته باشند و مهمل ببافند و اگر چه از بزرگان توصیه شده که جواب آن‌ها خاموشیست، اما وقتی پا فراتر می‌گذارند و وارد زندگی خصوصیمان می‌شوند چاره‌ای جز واکنش مناسب نیست. هرچند می‌دانم هدفشان همین است که این طوری شاید سالی یکی دوبار اسم شان لابلای کلمات گفته شود بلکه عقده هایشان آرام بگیرد. برای این افراد معلوم الحال همان خوب بود که تیم ملی والیبال سالی دو سه مسابقه بدهد و بشود زنگ تفریح تیم‌های طراز اول آسیا، چه برسد به تیم‌های طرازاول دنیا؟! بهتر است استعلام کنند و بپرسند که در این اوضاع و احوال و تحریم و فشار‌های وحشتناک، همین والیبال چقدر انگیزه و امید به جامعه تزریق کرده و چندصدهزار دلار نصیب فدراسیون (نه بازیکن‌ها) کرده است. این جفای بزرگی ست به بازیکنان و کادر تیم ملی و زحمتکشان و عاشقان والیبال که بهترین پیروزی‌ها و تلاش‌های آن‌ها نادیده گرفته شود. چشمشان از فرط حسادت و بخل و فلاکت چنان کم سو شده که موفقیت‌های والیبال را نمی‌بینند و مثل آدم‌های فرتوت و بی مصرف فقط نق می‌زنند و لفاظی می‌کنند. اصلا اهمیتی ندارد.
هرچه شما روی اعصاب مردم پیاده روی می‌کنید، ولی ما از همین مردم انرژی می‌گیریم و خواهیم گرفت. عاشق شان هستیم چنان که آن‌ها دوستمان دارند. شما هم بهتر است از فرط عصبانیت سرتان را به در و دیوار بکوبید شاید آرام گرفتید. بدانید که مردم بهترین کارشناس هستند و گوش شان از مزخرفات و خزعبلات شما کار ناشناسان پر است. ما همچنان برای شادمانی و رضایت مردم بازی خواهیم کرد و به تشویق‌ها و هورا کشیدن‌های شان دلخوش خواهیم بود و انتظار دیگری نداریم. شما هم بهتر است بروید دم در صدا و سیما بخوابید شاید نوبت تان برسد و چهار کلمه حرف ناحسابی بزنید و پزش را به دور و بری هایتان بدهید که البته همین را هم از صدقه سر والیبالیست‌های تیم ملی و موفقیت‌های بیشمار آن‌ها دارید. شب پره گر وصل آفتاب نخواه، رونق بازار آفتاب نکاهد.»